Borstweefsel onderzocht – Geweldig nieuws!

Borstweefsel schoon!

Wat een geweldig nieuws op deze maandag 21 januari! Ik ben vandaag om kwart voor elf in het AVL in Amsterdam. Rond elf uur roept dr. Toetha mij binnen in haar spreekkamer. Waarbij ze me aanvankelijk laat schrikken. “Zal ik maar met de deur in huis vallen?”, vraagt ze. Dat klinkt eerder verontrustend dan geruststellend in mijn oren … Dan vervolgt ze: “Het borstweefsel en de okselklier zijn helemaal schoon” … De verontrusting maakt plaats voor opluchting. “Je bent 100% responsive op de chemo”, zoals ze dat uitdrukt. En dat is heel positief nieuws!

Pas over een half jaar weer naar het AVL

Ze vraagt of ik me even wil uitkleden om naar de twee plaatsen te kijken waar ze heeft geopereerd en ze concludeert dat het er heel netjes uitziet. Nog wel zwelling. Dat zal nog een week of acht duren voordat het helemaal weg is, geeft ze aan. Maar het geneest goed. Ik ben weer aangekleed en vraag haar waarom ik nog bestraald moet worden als alle tumorcellen zijn opgeruimd? “Om te voorkomen dat de ziekte terugkomt”, aldus dr. Toetha. “En dat geldt ook voor de immuno.” Ze maakt de verwijzing naar de bestralingsarts in orde en vertelt me dat ik pas over een half jaar terug hoeft te komen voor een check van het geopereerde gebied. We kletsen nog wat en dan kan ik weer gaan.

Zucht … wauw

Het borstweefsel en de poortwachter zijn helemaal schoon. Alle cellen waren kapot had ze gezegd, niets meer van over. Ook geen zogenaamde cookie crumbles meer. Omdat ik vandaag naar Amsterdam ging, had ik besloten meteen ook een potentiële klant te bezoeken in Hilversum. Ik reed weg bij het AVL en realiseerde me dat ik hier nu een tijd niet meer hoef te komen. Het zonnetje scheen, met de radio aan op weg naar het volgende adres. Met een grote glimlach op mijn gezicht. Wauw, wat voelde ik me ontzettend blij. Ik gaf een beetje gas bij in Cherokee.

Bos bloemen van moeders

Ik kwam uit Hilversum en reed naar school om Merel op te halen. Thuis stond een mooie bos bloemen op tafel. Lars vertelde dat oma deze had langsgebracht. Zo lief. En meteen kwam er een appje van tante Els. “Ik hoorde van je moeder het goede nieuws!” Ja we hebben echt wat te vieren. Eenmaal thuis zei ik tegen Lars en Merel: “Wat willen jullie voor het avondeten? Jullie mogen kiezen!” In koor riepen ze: “Pizza!” Dat was snel gekozen dan. De gezonde maaltijd komt morgen wel weer! Nu even een klein feestje met mijn liefies op deze mooie dag.