Complimenten uit het niets!

Complimenten over mijn grijze wollen mutsje

Gisteren had ik een afspraak met Remi om weer eens bij te praten. Ik had hem een maand of zes niet meer gezien en ondertussen was er zoveel gebeurd aan beiden kanten! We gingen bij Kandinsky iets eten en toen we binnenkwamen verdween hij naar het toilet en ik ging aan een tafeltje zitten. Schuin links van mij aan het raam zat een wat oudere blonde dame. Ze keek naar me en zei: “Wat een leuke muts heb je op, waar heb je die gekocht?” Ik vertelde haar dat deze uit het Verbeeten Instituut kwam. En zachtjes vertelde ik: “Ik draag hem omdat ik geen haar meer heb.” Ze vond het een prachtig mutsje, wat een complimenten! Daarna kwam Remi weer terug en begonnen we aan onze bij-praat-lunch. Hij gaf me ook complimenten dat ik er goed uit zag. Want ik zat natuurlijk te vissen, omdat hij me voor het laatst met lang haar zag en hoe groot het verschil was tussen toen en nu. Als ik foto’s van mezelf terugzie vind ik het verschil wel enorm. Een bos lang haar of geen haar is best bepalend.

Een briefje met complimenten

De blonde vrouw ging weg, liep langs ons tafeltje en gaf me een klein briefje. Zo lief wat ze op het briefje had geschreven! Ze schreef liedjes en zong zelf ook. En ze was geïnspireerd geraakt om een nieuw lied te schrijven over ‘wat er schuil kan gaan’. Ik las het en gaf het daarna aan Remi. Wellicht had ze wat opgevangen van ons gesprek en gehoord over mijn diagnose. Soms zit liefde en aandacht in een heel onverwachtse hoek. Wat kan zo’n gebaar toch veel doen… Nog steeds ben ik ervan onder de indruk! Ze had enkel haar voornaam op het briefje geschreven en geen e-mailadres. Ik kan haar niet bedanken voor haar lieve woorden.

Extra bloedprikken

Vandaag heb ik opnieuw bloed laten prikken. YES! Mijn neutrofielen en trombocyten zijn gestegen! Nog altijd wel laag, maar voldoende om vrijdag chemo te ontvangen. De oncoloog belde om half één op met het goede nieuws. Ik had een vast chemoschema, maar doordat er een chemo uitviel en omdat ik in de wachtkamer moest gaan zitten is mijn planning in duigen gevallen. Dat is niet handig, omdat ik 2 en 3 november een training zou gaan volgen. Maar nu zou Chemo 7B dus precies op 2 november vallen. Ik vroeg de oncoloog hoe we dit het beste konden doen. Hij stelde voor om chemo 7B in het geheel te annuleren en daar ben ik natuurlijk erg blij mee!

The only way is up!

Nog altijd slaap ik veel en dat is tevens ook mijn redmiddel. Ik lig tussen acht en negen uur ‘s avonds in bed, zodat ik de energie heb voor de dag die komen gaat. Als ik Merel naar school breng moet ik zes trappen op, maar na drie trappen begin ik al te verzuren. Gelukkig kan ik nu met mijn herstelde bloedwaardes ook weer beginnen met sporten. Van het weekend ben ik voor het eerst geweest sinds de dip en heb ik vijfentwintig minuten rustig op de band hardgelopen en oefeningen gedaan. Hoe gek het voor een ander ook klinkt, sporten verbetert mijn fysieke gesteldheid en draagt ook bij tot meer mentale veerkracht. De medicijnen voor de aften in mijn mond hebben gewerkt. Alle plekjes zijn genezen!

Vrijdag 26 oktober

Vrijdag aanstaande krijg ik de lange chemokuur, de combinatie van chemo en immuno. Het begint nu op te schieten want na deze keer mag ik meteen door naar kuur acht. Inmiddels begint mijn haar weer te groeien en heb ik ontzettend lange nagels gekregen. Ik gebruik nu ruim drie maanden brandnetel silicium wat goed is voor huid, haar en nagels. Mijn hoofdhuid is inmiddels helemaal bedekt met haar. Wendi zat wat te googlen op dit middel en wist mij te vertellen dat het aanbevolen wordt bij kanker. Dat bedoel ik, silicium it is! Ik zie ook vrouwen tijdens het bloedprikken die al helemaal klaar zijn met het traject en nog kaal zijn. Ik ben dankbaar dat al die supplementen en vitaminen die ik gebruik heb, zijn werk doen.