Dan is het ineens 2019
Welkom 2019!
Vrijdag 11 januari 2019
Op deze dag word ik om acht uur verwacht in het AVL en twee uur later staat de operatie gepland. Ik weet dit natuurlijk al een hele poos. Niet de exacte datum, maar wel dat ik geopereerd zou worden in het nieuwe jaar na de chemo. Omdat ik alles in stukjes hak, kan ik het ook met rust laten en ga ik er pas over nadenken als het zover is. (Lees het spannend vinden) En nu het echt 1 januari is voelt het veel dichterbij dan vorige week voor de jaarwisseling. Nu begint het te kriebelen om bijvoorbeeld het vervoer te gaan regelen.
Gasthuis
De avond voor de operatie mogen we in het Gasthuis van het AVL verblijven. De gespecialiseerd verpleegkundige had mij verkeerd geïnformeerd en verteld dat we ook in een hotel konden logeren waar het AVL een samenwerking mee heeft. Ik zag het al voor me om dan op tijd weg te rijden en met de kinderen lekker in het restaurant van het hotel te gaan eten. Maar bij de check blijkt de overnachting in het hotel alleen te kunnen als het Gasthuis vol zit. Waarom doen mensen soms zo moeilijk denk ik dan?! In het gasthuis kun je verder niets krijgen, je dient je eigen avondeten en ontbijt mee te nemen. Hmm, ik heb niet zoveel zin om met eten te gaan sjouwen. Het idee is nu om thuis eerst nog te koken en rond zeven uur ‘s avonds te vertrekken naar het AVL. Wim haalt ons op en brengt ons weg naar Amsterdam. Karen komt de dag van de operatie om bij de kinderen te zijn en met haar rijden we weer terug.
Thuis
Opa en oma zijn er als ik thuiskom om me te helpen met wat praktische dingetjes. We hebben afgesproken dat oma een grote pan met eten maakt die dag, zodat de kinderen lekker kunnen eten als we weer thuis zijn. Het blijft natuurlijk wel tot aan de operatie spannend of mijn okselklieren bespaard blijven of dat er toch een okseltoilet plaats vindt. Dat weet ik pas als ik wakker word na de vriescoup. We gaan uit van het gunstige scenario en dan mag ik dezelfde dag naar huis. In het andere geval moet ik blijven.
Nog een aantal behandelingen
Aanstaande donderdag moet ik weer een ejectiefractie laten doen (hartknijpkrachttest) en vrijdag 4 januari heb ik weer immuno, de eerste van negen behandelingen, op de afdeling oncologie. Maandag 7 januari een bloedafname om te kijken of mijn waardes voldoende hersteld zijn voor de operatie. Dus voordat het vrijdag 11 januari is heb in nog wat op de agenda staan!
Ondertussen gestart met hardlopen
Hoe gek het ook klinkt misschien, nou ik volgende week al onder het mes ga, probeer ik nu nog flink wat keren hard te lopen. Ik merk dat mijn conditie achteruit is gegaan, kan ook niet anders met de chemo natuurlijk. Door te sporten worden de afvalstoffen sneller afgevoerd. Het kost energie, maar het geeft meer energie terug. Mogelijk verbetert mijn slapen ervan. Dus het is even taai nu, maar ik heb er wel profijt van.
Vanaf nu stijgende lijn omhoog
Ik heb het gevoel, nu het nieuwe jaar is begonnen, dat ik in de stijgende lijn omhoog ga. Het jaar 2019 wordt een mooi jaar. Het geeft me nu al veel vertrouwen!