Een maand later

Het is nu precies een maand na de laatste immunobehandeling

Vrijdag 28 juni had ik de laatste immuno, het is inmiddels alweer een maand geleden! De tijd gaat zo snel. Ondertussen ben ik op 16 juli bij dr. Toetha in het AVL geweest, de chirurg die mij opereerde. Wat heerlijk om haar te zien, nu ik klaar ben. Ik had een lijstje gemaakt met alles wat ik wilde overleggen. Ze deed een lichamelijk onderzoek en ze gaf een geruststellende uitleg over mijn ‘overexpressie’. De HER2+ die ik had geeft een overexpressie aan cellen met een eiwit antenne. De verpleegkundige had mij uitleg gegeven waar ik onrustig van was geworden. Dit vertelde ik aan Dr. Toetha die mij vertelde dat de chemo en de immuno ervoor gezorgd heeft dat ALLES weg is uit mijn lichaam. Er was een overexpressie en het is per definitie niet zo dat mijn lichaam steeds weer een overexpressie aanmaakt. Zo had ik het wel begrepen van de verpleegkundige en dat spookje zat me een beetje dwars. Het is prettig dat Dr. Toetha een vrouw is en dat ik net wat makkelijker met haar kan praten dan met de oncoloog die vaak wat korter van stof is. Er viel een last van mij af.

Hardlopen

Ik ben weer flink aan het trainen. Op 1 september loop ik met Arnold en met Charles de Ten Miles van Tilburg. En heel stiekem heb ik in mijn hoofd om een halve marathon met Charles te doen. Ik loop nu regelmatig tien tot dertien kilometer. Maar nog niet zonder slag of stoot hoor. Mijn tenen zitten onder de blaren. Het duurde even voordat het kwartje viel. De chemo veroorzaakt neuropathie en ondanks dat ik er minder last van heb, is de derde teen nog regelmatig verdoofd. De stand van mijn tenen is daardoor anders dan voor de chemo en dat veroorzaakt wrijving en dus blaren. Na een post op Facebook kreeg ik een goede tip van een lezer en doorverwijzing naar een medisch pedicure met onlogische specialiteit. Tof dat iedereen met me meedenkt! Ik was zelf ook al aan de slag gegaan en Broeders gaf me het middel CBD-balsem mee, dat helpt al wel maar steeds vullen de blaren zich weer. Komende week heb ik een afspraak met de pedicure.

Weer nieuwe supplementen

De potjes supplementen waren grotendeels op, de hoogste tijd om weer eens naar Broeders te gaan. Met alle drukte kwam het er maar niet van. Vorige week in een verloren uurtje gauw langs gewipt. Gelukkig trof ik Helene en kon ik met haar overleggen, wat ik nog wel moet gebruiken en wat ik kan skippen. Met tien potjes verliet ik de winkel. Wat neem ik nu allemaal? MI-7 voor het immuunsysteem en meer energie. Salvestrol Platinum heeft een kankerremmende werking; tumorcellen sterven af terwijl gezonde cellen ongemoeid blijven. Indien je kanker hebt gehad is het raadzaam om deze altijd door te blijven slikken. Magnesium omdat ik veel sport. Solidago complex om iets aan mijn vochtprobleem te doen. Ubiquinol is een middel dat iedereen goed kan gebruiken en voor heel veel dingen preventief. Vitamine D3 en K2 werken samen en zijn goed voor bloedvaten en botten en spieren. Vitamine C, hoge dosering werkt o.a. ontstekingsremmend. B12 voor aanmaak rode bloedcellen en energie, bij stress is er een tekort aan deze vitaminen. Tot slot de multivitaminen. Inmiddels neem ik alle middelen een week in en merk ik aan mijn lijf een verbetering.

Babystapjes

Ik wil zo graag snel gaan, meters maken. Maar de woorden van dr. Toetha waren helder. Pas nu met de laatste immuno begint je hersteltraject zowel fysiek als mentaal.
“Je kunt naar een gespecialiseerde psycholoog gaan, dan verwijs ik je door.”, aldus dr. Toetha. Ik zei dat ik erover na zou denken, maar wist al wel dat ik daar geen gebruik van ga maken. Ieder doet het op zijn eigen manier. Ik denk dat het voor mij meer werkt om mij vooral te richten op fit worden en te sporten. In plaats van erover te praten. Wat valt er nog te zeggen? Ik ben genezen en moet met wat er over is een weg zien te vinden. Veel geheugentraining doen en veel sporten. Ik meen te merken maar durf het bijna niet hardop te zeggen dat mijn cognitie verbetert. We hebben zoveel hersencellen, alles is trainbaar, daar ben ik van overtuigd.

Trainen, werken, huishouden en leven

Het sporten neemt een prominente plaats in momenteel. Mijn conditie moet omhoog. Maar het is een beetje het kip en het ei verhaal. Als ik sport en werk heb ik weinig energie voor huishoudelijke klusjes. Nu heb ik vanuit WMO gelukkig huishoudelijke hulp, maar dat stoppen ze zodra je bent ‘genezen’. Het is nu zomervakantie voor de kinderen en dan begin ik de dag vaak met sporten, daarna ga ik werken en als ik thuiskom moet er een potje op tafel komen. De schilders hebben de buitenkant van het huis geschilderd, wat een bende gaf dat! Alles opruimen, elke dag stofzuigen, meerdere keren per dag. Het zijn van die simpele dingen waar je normaal niet over nadenkt. Maar nu merk ik wel de eindigheid van mijn energie. Inmiddels geniet ik elke dag van de blinkende kozijnen. De zomerperiode vind ik de fijnste tijd van het jaar. Buiten kunnen sporten, de deuren open, de geur van de zomer, c’est la vie!

Mindset

Met het bezoek aan dr. Toetha heb ik voor mezelf bepaald dat ik gewoon de knop moet omzetten. Het is goed nu. En dat kan ook een simpel besluit zijn. Het besluit om vooruit te kijken en niet meer achteruit. Wat voor zin heeft het om bang te zijn? Bang te zijn voor iets dat misschien nooit komen gaat. En als het wel komt heeft angst hebben sowieso geen nut gehad.