In een keer omgeslagen naar buikkrampen
Eten valt helemaal verkeerd
Gisteren hadden we afgesproken dat we om zeven uur op kantoor zouden starten. Lekker vroeg in verband met de warmte. Vroeg beginnen en vroeg stoppen was het idee. Overdag voelde ik me al minder energiek en ‘s middags had ik lichte buikkrampen. Tegen de avond is het in een keer omgeslagen. Om drie uur sloot ik het kantoor af en liep naar huis. Ik ging eens kijken naar de recepten van HelloFresh van deze week. Lars wilde graag de lasagne met spinazie en courgette. Alleen zag ik wel dat de lasagne bladeren van gluten waren, dus dook ik de kast in om te kijken naar een alternatief. En ik vond kikkererwten wokkels, jippie! Een uur later had ik een fantastische glutenvrije lasagne op tafel getoverd. Net toen ik wilde opscheppen kreeg ik weer buikkrampen en haastte ik me naar het toilet.
Samen eten
Lars en ik zaten samen te smullen van de lasagne. Hij viel wel een beetje zwaar, dat wel. Maar aangezien ik honger had, kon ik wel wat krachtvoer gebruiken. Maar al heel snel moest ik weer naar het toilet rennen en weer en weer. Ik werd er behoorlijk energieloos van en plofte op de bank. Ondertussen nam ik wat diarree remmers in, want wat ik een aantal weken geleden had met een week buikkrampen, dat moet ik zien te voorkomen. Ik had enorme slaap maar zo vroeg al slapen was natuurlijk ook geen optie, dan was ik vannacht om vier uur klaarwakker. Dan maar een beetje wordfeuden op de bank en tv aan.
Meterstand
Ondertussen checkte ik de mail op mijn telefoon en zag ik dat verdomde mailtje van de meterstand van het water, wat ik moest doorgeven. Ik vroeg Lars of hij even wilde helpen. De grote mat moest omhoog en de houten afdekplaat. Ik had geen energie meer om dat zelf te doen. Dus deden we het even samen, of althans Lars deed het meeste. De grote mat is zo onhandelbaar dat we al gauw in een deuk lagen omdat we hem verkeerd hadden teruggelegd. Overal zand uit de mat, stofzuiger er weer bij. Wat een bedoeling. “Dat doe ik wel mam.” Maar daar heb ik dan het geduld niet voor en doe het even zelf. Daarna plof ik weer op de bank.
Mezelf in de weg
Ik merk dat ik mezelf in de weg zit. Buikpijn, hoofdpijn en moe. Uiteindelijk kijk ik het nieuws, een weerbericht en een stukje van een film. Daarna ga ik naar boven om te slapen. Ook dat gaat moeizaam deze keer. Mijn hoofdhuid doet zeer van het haar uitvallen. Ik ga er nog even uit om een mutsje te pakken. Dat ligt alweer wat beter. Dan val ik in een diepe slaap. Deze nacht word ik wel veel wakker en regelmatig moet ik naar het toilet vanwege de buikkrampen. Ik begrijp niet dat er überhaupt nog wat kan uitkomen. Ik denk uiteindelijk dat ik om te roux te vervangen te veel kookroom heb gebruik in het gerecht en dat dat de trigger is geweest waardoor mijn buik overstuur is geraakt.
Toch weer vroeg op
Ondanks deze avond en nacht sta ik wel vroeg op en begin ik weer om kwart over zeven. In het ritme blijven en niet te snel bij de pakken neerzitten is toch wat me helpt. En op kantoor heb ik straks een leuke afspraak. Maar ik moet van ver komen deze ochtend. Ik sjok eerst weer naar beneden voor een B12 en dan weer naar boven voor een douche. Heb ik nu honger of ben ik misselijk? Eerst douchen en dat doet me goed. Het zuigtabletje B12 ook. Daarna maak ik alle potjes met pilletjes klaar en de ingrediënten voor de shakes die ik op kantoor ga maken met de blender. En dan stap ik naar buiten. Het is heerlijk fris weer. Ik loop naar kantoor en merk dat ik weer tot leven kom.