Jihoe 1/3 van de chemo’s voltooid!

Drie van de negen chemo’s gehad!

Doelen en mijlpalen zet ik voor mezelf. Vandaag met de korte chemodag heb ik drie volledige chemokuren voltooid. Af en toe als ik er over nadenk en de woorden tot me laat doordringen is het onwerkelijk. Alweer drie van die chemo’s verder. Gelukkig gaat de tijd snel en dus ook dit proces van beter worden.

Hoe gaat het? Vragen mensen om mij heen …

De vraag hoe het met mij gaat heb nog nooit zoveel gekregen als nu. Logisch natuurlijk. Het is zomervakantie, gelukkig! Dat betekent in ieder geval geen ritme van school. Merel gaat in de zomervakantie twee keer een week naar d’r pap, waardoor ik ook minder ritme hoef te hebben. Dat is in dit proces wel fijn. Momenteel heb ik mijn handen vol aan mezelf. Moeders kunnen niet ziek zijn, wordt er wel eens gekscherend gezegd. Zo is het helaas wel. Een beetje goed en een beetje minder goed, zo gaat het momenteel. Gisteren had ik zo’n trek in een chippie. Ik had gelukkig nog biologisch paprika chips in huis. Ik zat met Lars een Netflix filmpje te kijken. Door het hoge gehalte ‘groen voer’ wilde ik even wat pittigers. Nou dat heb ik geweten vannacht. Dat eindigde in een pittig nachtje!

Afdeling oncologie

Sinds een tijdje heb ik hevige hitte aanvallen, vooral tijdens het slapen is het lastig. Ik sta compleet in vuur en vlam, transpireren, wakker worden. En veel last van mijn schedel en hoofdhuid. Het laatste heb ik inmiddels vandaag gemeld bij de verpleegkundigen. Zij overleggen dat met de oncoloog en dan word ik gebeld wat we er aan kunnen doen. Ik weet natuurlijk niet hoe het met andere afdelingen gesteld is maar afdeling oncologie is laagdrempelig en enorm behulpzaam. De secretaresses doen hun best met de planningen en de verpleegkundigen overleggen met de oncoloog bij problemen en bellen dan weer terug. Ze gebruiken hun voornaam waardoor het minder afstandelijk overkomt. Alle lof komt hun toe.

Bart

Zoals iedereen hebben ook de verpleegkundigen vakantie. Mijn favoriete verpleegkundige Bart is zes weken weg. Hij had al snel door dat ik met prikken duizelig word. Daarnaast is hij erg opmerkzaam en ziet hij veel. Toen ik een keer wat bips zag, kwam hij meteen aan met een mok bouillon. En de vorige keer toen het prikken niet lukte, nam hij het over. Als het de eerste keer niet lukt mag dezelfde verpleegkundige het niet overdoen, dan doet een collega dat. En dat is natuurlijk voor de verpleegkundige nog spannender. Dat zei ik ook tegen Bart, maar onverstoorbaar zette hij het infuus en die zat perfect. Vandaag ging het niet zo lekker, de tweede keer lukte het wel maar het infuus bleef branden. Een lieve dame van zeventig jaar die al klaar was zei: “De volgende keer een paracetamolletje innemen, dan heb je niet zoveel last.” Later vertelde ze mij haar verhaal. Echt zo’n hip dametje. Nog een advies van haar was het tatoeëren van wenkbrauwen zodra deze uitvallen. Hilarisch!

Dagje strand

Wat een zomer dit jaar! Gelukkig heb ik ook veel goede dagen en momenten. Gisteren ben ik met Lars naar het resort ‘Werelds aan het strand’ in Zeeland geweest, waar de bedjes al klaar stonden. En waar een leuke dame aan je bedje komt met de vraag wat je wilt drinken! Als je gewoon je leven leeft op de automatische piloot, wat er overigens snel insluipt, ben je je minder bewust van deze mooie momenten. Bij zo’n fijne dag geniet ik voor tien. Lekker aan het water met een smoothie in de hand. Samen met Lars op een tweepersoons bedje. Het leek wel Frankrijk. Mooie boten voor ons op het water, springkussens in het water en een lounge muziekje op de achtergrond. Het enige waar ik rekening mee moest houden is dat ik nog terug naar huis moet en een stukje moest rijden. Dus rond vijf uur ‘s middags zijn we naar huis getuft. Volgende week komen de betere dagen eraan en ga ik met Lars en Merel nog een dagje relaxen.