Kuur 8 ook afgerond

Gisteren de 8ste kuur afgerond

Hoe het begon …

Op 2 en 3 november volgde ik de Maximum Potential van Michael Pilarczyk en daar deed ik veel inzichten op over mezelf en over mijn huidige proces. Ik had eigenlijk op 2 november een kuur staan, maar in overleg met de oncoloog mocht ik toch gaan. Natuurlijk was het uitputtend met de nasleep van de beenmergdepressie, maar ik was zo vastberaden om te gaan. De eerste dag begon om tien uur ‘s ochtends en de eindigde om tien uur ‘s avonds. Een lange dag dus. Ik had een hotel geregeld. Na die eerste dag kon ik niet eens slapen, zo vol met energie, ideeën en inspiratie zat ik op mijn bed. De volgende dag alweer vroeg wakker geworden en begonnen aan de opdrachten van die dag. Lekker in het zonnetje achter het glas, genieten van het prachtige uitzicht vanuit het boshotel./p>

Daarna ontmoette ik mijn Marketing engel

Het toeval wil dat Aramik Garabidian ook bij MaxPot aanwezig is, maar ook dat ik hem daar tussen de zevenhonderd deelnemers niet gezien heb. Maar onze wegen hadden zich al digitaal gekruist waardoor ik een aantal dagen later een afspraak met hem had. Samen met één van onze stagiaires reed ik naar Amsterdam. Niet wetend dat die dag zo bepalend zou zijn in mijn proces van borstkanker. Aramik vertelde wat hij op gebied van Marketing voor mij kon betekenen, en bood aan mij te helpen. “Maar dan moet je wel je foto aanpassen naar hoe je nu bent.” ‘Nee!’, zei ik. Ik wilde op LinkedIn blijven zoals ik was met lang haar. Ik wilde gewoon wachten tot het weer aangegroeid was. Maar Aramik was onverbiddelijk. “Wat is er mis met jou?” Was zijn vraag en die ene vraag die raakte me ontzettend. Tranen rolden over mij wangen opgevolgd door in lachen uitbarsten. Wat een sessie. Het heeft me erg aan het denken gezet. We namen afscheid met een dikke knuffel.

Het zaadje was gepland EN bedankt

Ik moest toegeven, al wilde ik dat niet, dat Aramik wel een punt had. Ik zat in het laatste stukje weerstand, stampvoetend als een klein meisje, ik wilde gewoon blijven wie ik was. Verdriet was mijn weerstand. Het is ook gewoon zo klote. Tegelijkertijd begin ik me te beseffen dat er ook een cadeautje in zit. Mezelf worden, ik ben hard op weg mezelf te worden. Geen haar is bevrijdend. Maar ook minder vrouwelijk en dat raakt me. Een vrouw wil vrouw zijn toch?! Ik besloot de volgende dag op kantoor spontaan een selfie te nemen en nog één en nog één. Gek genoeg was de eerste de beste. Deze zette ik stilletjes online op mijn LinkedIn profiel. Wauw, wat een opluchting! I did it!

Een week later

Precies een week later werd ik uitgedaagd om aan een actie van Aramik mee te doen. Een post op LinkedIn met een foto van mezelf om te vertellen welke inzichten ik had gekregen door een webinar van hem te volgen. Ik was er al eerder aan begonnen en was er weer mee gestopt. Maar Aramik is een vasthoudende leraar. Dus pakte ik het weer op. Ik was er ook wel klaar voor om wat meer de openheid te zoeken. Mijn collega maakt een foto van mij zonder mutsje met mijn korte net aangegroeide haar. Ik schreef een tekst over ‘the new me’. En toen nog op enter drukken. En daar ging de post! Zo spannend. Er kwamen zoveel lieve reacties, nieuwe connecties, zelfs vragen van onbekenden die me wilden helpen. Ik ben zo dankbaar voor de diamantjes op mijn pad.

7 december de laatste (chemo) kuur!!

Nog eentje te gaan! De negende chemokuur! Whoep whoep. Ik had niet gedacht dat de tijd zo snel voorbij zou gaan. Toen ik hoorde hoe het behandelplan eruit kwam te zien vond ik het behoorlijk lang. Daarom maakte ik er fases van. De chemofase, de operatie- en bestralingsfase en de immunofase. Fase één is nu bijna voltooid. Dan ben ik 7 maanden verder. Wat er in die zeven maanden allemaal is gebeurd is onbeschrijfelijk. Een enorme transformatie is het gevolg.

Bloedwaardes

Gelukkig zijn mijn bloedwaardes enorm verbeterd! In drie weken tijd is mijn HB-gehalte weer teruggekomen op de waarde die ik had op 24 juli, nl 6.5. Mijn witte bloedlichaampjes (leukocyten) zijn verbeterd naar 3.6 dat is nog wel te laag maar al beter dan de vorige keer. De bloedplaatjes (trombocyten) zijn verdubbeld naar 200, dat is heel goed (onder de 100 mag er geen chemo gegeven worden). En de witte bloedcellen (neutrofielen) zijn gestegen naar 1.62, ook een mooie stijging want onder de 1,0 mag er ook geen chemo gegeven worden. Ik ben ervan overtuigd dat de vloeibare ijzer en de shark cod liver oil die ik dagelijks gebruik en alle eerder genoemde supplementen die ik wel heb moeten verhogen tijdens de beenmergdepressie er aan hebben bijgedragen dat de waardes gestegen zijn. Fantastisch!! De beenmergdepressie is voorbij. Wel zijn de waarden nog enigszins laag wat zorgt voor een kouwelijk gevoel. Maar als dat alles is mag ik niet klagen!

–> Op naar de laatste sessie, met een grote taart naar afdeling oncologie! <--