Leef je leven
‘Leef je leven’
Als ‘mooi mens’ in het woordenboek zou staan is de kans groot dat Annie van Grinsven als definitie erachter staat. Want als je het hebt over een vrouw, die altijd het positieve blijft zien, dan heb je het over haar. De 65-jarige (groot)moeder uit Oss draagt het BRCA-gen, doorgegeven door haar moeder. Hetzelfde geldt voor haar twee broers en drie zussen.
Diagnose
In 2015 ontdekt Annie een knobbeltje in haar borst, het blijkt borstkanker. Na het horen van dit nieuws staat de wereld van Annie, haar man Gerard en hun dochters Danielle en Lesley op zijn kop. Haar jongste dochter Lesley woont nog thuis en wil net op dat moment uit huis gaan. ‘Ze wilde na dit nieuws thuis blijven wonen, maar daar was ik het niet mee eens. Mijn levensmotto is ‘leef je leven.’ Ik bedoel daarmee dat mijn kinderen en kleinkinderen moeten doen wat ze gelukkig maakt en door moeten gaan. Ik wil hen gewoonweg blij zien. En ik word blij van hen en alle tijd die ik met ze doorbreng.’
Gekke tijd
Na een intens traject met bestraling en chemo lijkt het een aantal jaren de goede kant op te gaan met Annie, de kanker is weg. Tot ze vijf jaar later, in 2020, ineens last krijgt van allerlei vage klachten, uiteindelijk valt ze en breekt ze haar heup. Nadat ze uit haar huis getakeld moet worden door het badkamerraam, laat ze een scan maken van haar hele lichaam. Die laat zien dat er uitzaaiingen in haar hele lichaam zijn gevonden. Hoewel ze voorheen altijd energie had lukt het haar nu zelfs niet eens meer te fietsen naar haar werk. ‘Ik kon niets meer en dacht echt dat ik doodging.’ ‘Na twee chemokuren hield ik geen weerstand meer over,’ vertelt ze. Precies in die tijd bevalt Danielle, haar oudste dochter, van kleindochter Feline. Helaas mag ze daar niet bij zijn door alle Coronamaatregelen. Gelukkig mag ze haar thuis door het raam bewonderen. ‘Een hele gekke tijd,’ zegt ze erover. Begin 2021 wordt duidelijk dat de kanker ook is uitgezaaid naar haar hoofd. Haar hoofd wordt bestraald en ze krijgt een luchtweginfectie, dit was ontzettend zwaar maar gelukkig is ze hier weer van hersteld.
Goed nieuws
Nu, twee jaar later, is er ‘goed nieuws’: er is een afname van de kankercellen in haar lichaam en hoofd. Ze gaat nu door met chemo in tabletvorm en krijgt over drie maanden opnieuw een scan.
Polonaise in de hotelkamer
Hoewel anderen na het horen van dit nieuws en de onzekerheid bij de pakken neer gaan zitten, zit Annie zo niet in elkaar. ‘Ik wil vooral vooruit blijven kijken en mooie plannen maken.’ Zo kijkt ze met heel veel dankbaarheid terug op haar stedentripje naar Budapest, die ze samen met haar twee dochters maakte. Samen lachen en genieten van al het moois van de stad en elkaar. ‘Toen we terugkwamen in de hotelkamer deden we een polonaise op vrolijke carnavalsmuziek. Daar krijg ik nog steeds een glimlach van op mijn gezicht.’
Toekomstplannen
‘Ik krijg energie van mijn kleinkinderen. Dan zeggen mensen ‘is dat niet te zwaar?’ Maar ik geef mijn grens op tijd aan,’ vertelt Annie. Op de vraag of ze anders in het leven staat geeft ze een mooi antwoord: ‘ik had al een heel mooi leven, daar is niets in veranderd. Ik blijf kijken naar wat ik nog wel kan. En maak samen met mijn man, dochters en kleinkinderen plannen voor de toekomst. Dat maakt me oprecht blij. Leef je leven, vandaag, morgen en alle dagen daarna.’