LinkedIn-training in Amsterdam

Tweedaagse LinkedIn Expert training op de agenda

Na de chemo van 16 november heb ik afgelopen week flinke bijwerkingen gehad: extreem koud, slapeloosheid en veel jeuk. Ik liep de hele dag naar de kraan om mijn handen onder warm water wat op te warmen of ik ging tegen de verwarming aanstaan. En ik kon nauwelijks doorslapen, ik zat tussen één en drie uur beneden en sliep niet meer. Nu vind ik het heerlijk om een uurtje in de ochtend alleen te zijn, als de kinderen nog slapen. Maar dit was wel extreem. Ik begon me toch wel zorgen te maken over de LinkedIn-training die op 22 en 23 november gepland stond bij Aramik Garabidian in Amsterdam. Daar had ik wel energie voor nodig en mijn energie was ver te zoeken.

Overleg met het MOC

Toch maar weer even melden bij de verpleegkundige van het MOC. De eerste vraag die ze altijd stellen is of ik koorts heb. Ik had mijn temperatuur niet gemeten maar ik wist wel dat ik geen koorts had. Ik was op kantoor en had geen thermometer bij de hand. De verpleegkundige nam het op met de oncoloog en belde me terug. Eenmaal thuis bedacht ik me om toch even mijn temperatuur op te nemen. Misschien had ik wel de koude rillingen van de koorts. Tot mijn verbazing was mijn temperatuur 35.7. Opnieuw belde ik terug naar de verpleegkundige om dit door te geven. Waarbij ze aangaf dat dit in mijn situatie wel te laag was en dat het niet verder moest dalen. Vrij snel belde ze terug met een zwaarder slaapmiddel. Het advies was deze in te nemen zodat ik eerst weer goed ging slapen, dan zou mijn temperatuur ook gaan stijgen..

Donderdag

Helaas sliep ik van woensdag op donderdag ook erg kort en ging ik met een ‘Redbull’ hoofd op weg naar Amsterdam. Ik noem het zo omdat het lijkt alsof ik dan een liter van dat spul op heb. Mijn hoofd voelde gedesoriënteerd en mijn ogen brandden. Maar ik voelde dat ik bij deze training moest zijn. Wendi zei nog: “Stop eerder zodat je niet uren in de file staat naar huis.” Dat was een goed idee, rond drie uur ging ik weer op weg naar Waalwijk. Lars had de medicijnen gehaald zodat ik eindelijk een nacht goed kon slapen. De LinkedIn-training was pittig. De trainer heeft zoveel energie, het was een actieve training en zo leerzaam. Het past precies bij het proces waar ik in beland ben. Mezelf laten zien! Ik had de foto van LinkedIn al veranderd naar mijn korte koppie. Nu stond de volgende dag het maken van een video op het programma. Wat zag ik daar tegenop!

Vrijdag

Yes, eindelijk had ik een nacht doorgeslapen. Roepen ouders van pasgeboren baby’s dat niet? Onze kleine heeft de nacht doorgeslapen! Wat voor iedereen normaal is, is voor mij een zegen. Ik bracht Merel naar school en tufte weer door naar Amsterdam. Inmiddels had ik een groep ontzettend enthousiaste experts leren kennen met ieder zijn of haar eigen missie. Tijdens deze training was er een bijzonder groepsgevoel ontstaan. Dit was de dag van de video, iets waar ik enorm tegenop zag. Het ochtendprogramma duurde lang, we waren nog niet toegekomen aan het opnemen van de video. In verband met een uitje met de zaak die al lang gepland stond, kon ik niet tot het eind blijven. Dit had ik van tevoren bij de aanmelding gezegd tegen Aramik. Stiekem was ik opgelucht dat het programma uitgelopen was en ik niet voor de camera hoefde! Toen ik afscheid wilde nemen liep het heel anders. Aramik stuurde mij met Tamara de gang op van het mooie Hotel om een geschikt hoekje te zoeken. Naar aanleiding van onze strategie konden we een tip gaan inspreken voor onze doelgroep. De boodschap was: ga het maar even doen! Typisch Aramik!

Camera

Daar stond ik dan. Kwetsbaar en bloot zonder mijn lange haar. ‘The new me’ met het korte koppie. Weerstand voelde ik. Geen hulpmiddel om de tekst te onthouden. We hadden alleen een telefoon die opnam wat ik zei en dat ging heel veel keer fout. Had ik de tekst bijna en versprak ik me op het eind. En toen we het filmpje hadden vond ik de belichting niet goed. Zochten we weer en ander hoekje. Nee, ik ben niet tevreden over het resultaat. Geen enkel benul van cameratechnieken en hoe je in de camera kijkt. Het goede nieuws is dat ik het wel wil gaan leren door deze ervaring. Eerlijk, heel eerlijk gezegd was ik voor de diagnose van plan om sollicitatietips te gaan inspreken. Had ik de selfiestick te voorschijn gehaald die Lars eens met Sinterklaas had gekregen. En toen werd alles anders. Ik had niet voor mogelijk gehouden dat ik in deze situatie toch voor zichtbaarheid zou kiezen. Soms heb je even een duwtje nodig. Aramik heeft me over het randje geduwd. Daar ben ik hem erg dankbaar voor. Samen met zijn vrouw maken ze fantastische trainingen. Door de wijze waarop de training gegeven wordt, ontstaat er snel verbinding in de groep.

Bijzondere week

De afgelopen week is onbeschrijflijk geweest. Het begon met de bijzondere fotoshoot bij Kristel van Herpt en eindigde met de bijzondere training van Aramik Garabidian. Ik heb het fysiek zwaar te verduren gehad. Pas nu op zondag merk ik dat mijn vermoeidheid minder wordt. Natuurlijk heb ik van de week risico’s genomen met autorijden. Een reis naar Amsterdam is dan erg zwaar. Wil ik de pakken neerzitten? Nee. Ik heb ontzettend veel geleerd. Het was de moeite waard. Enorm dankbaar dat ik hierbij mocht en kon zijn.