Oksel is rustig

Controle bij radioloog, oksel is rustig

Na de chemo van afgelopen vrijdag had ik een afspraak voor een echo bij de radioloog voor mijn oksel. Tijdens de chemo lag ik op de kamer met drie andere patiënten. Een oudere dame had ik al eens gezien, dan nog een vrouw en man van mijn leeftijd of ietsje ouder. De oudere dame wist al dat ik in slaap zou vallen van het spuitje anti-allergiemiddel. Zij merkte niets van het spuitje. Het dametje moest haar verhaal kwijt, al had ze dit de vorige keer ook al gedaan. Ze had een mooi mutsje op waar ik haar een compliment over maakte. De man naast mij was onrustig en wilde de bloeddrukmeter zelf omdoen terwijl hij er nog maar net aangelegen had. De verpleegkundige pakte het weer uit zijn handen. Uiteindelijk kreeg hij rust en viel in slaap. Ik ook trouwens.

Beetje vroeg

Het was nog te vroeg toen ik klaar was met de chemo om naar de radioloog te gaan. Daarom vroeg ik de verpleegkundige of ik nog in het bed mocht blijven liggen. Dat was geen probleem. Ik zette mijn wekker en ging nog een uurtje slapen! Daarna pakte ik mijn spullen in. Ik had een boek meegenomen maar niet in gelezen, omdat ik eigenlijk alleen maar geslapen had. Het oude dametje had een lange kuur dus ik zei haar gedag en misschien tot de volgende keer. Daarna liep ik naar radiologie, het spreekuur liep wat uit, rond drie uur werd ik opgeroepen. Ondertussen was ik wel wat gespannen. Wat als het toch weer was gaan groeien? Dan ging mijn eigen suggestie van het laten zitten van de klieren naar de haaien en zouden de specialisten zeker zeggen dat alles eruit moest.

 

De echo

De radioloog was een aardige man met wit haar, ik schat hem een jaar of vijfenvijftig. Hij vroeg waar ik de onrust had gevoeld in mijn oksel. Dit wees ik aan. Toen streek hij met zijn apparaatje met gel over mijn oksel en klikte een aantal keren. Daarna vroeg ik hem of hij iets zag. Ik zag namelijk zelf een puntje en daar schrok ik natuurlijk van, daarom wilde ik het graag weten. “Nou,” zei hij. “Het ziet er goed uit, je oksel is rustig. Kijk zelf maar mee, we hebben geen geheimen.” Dit is bijzonder want dat doen specialisten niet zo snel. Hij gaf uitleg over de plaatjes die hij liet zien. Ik vroeg daarom of er nog iets verdikt was in verband met het opruimen wat mijn lymfeklieren moeten doen. In het AVL waren ze bij de laatste meting nog wel verdikt. Ook dat kon hij niet terugzien op de echo. “Je oksel is rustig, echt waar!” Na vijf minuten stond ik weer buiten. Bijna dacht ik dat hij toch iets over het hoofd had gezien. De vervangende oncoloog ging me nog bellen die middag. Maar ook zij bevestigde: “Je oksel is rustig.”

Conclusie

Als ik dan zelf voorzichtig een conclusie mag trekken dan is de tumor in mijn borst zo goed als opgeruimd en zijn de aangetaste lymfeklieren waar ook een tumor zat geslonken en rustig. Het volgende overleg met de oncoloog staat op 26 september, dat is een mooi moment om dit te bespreken met hem. Want ik blijf een groot voorstander van het behoud van mijn lymfeklieren. Vanwege de klachten die komen wanneer in de oksel geen klieren meer zitten naar aanleiding van een okseltoilet.