Slapeloze nachten

Die opvliegers bezorgen mij slapeloze nachten

Vrijdag 14 september kreeg ik chemokuur 5b, dat betekent dat kuur vijf is afgerond en ik met de zesde kuur begin na de rustdagen. Ik heb nu drie volledige kuren met 100% chemo gehad, één kuur met 75% en één kuur met 50%. Alleen de paclitaxel dan, de rest is op 100% gebleven. In verband met mijn dove tenen heeft dr. Oliekan deze verlaagd. Dat kan alleen omdat mijn lichaam de kankercellen goed vernietigt en afvoert. Ik hoop stiekem een beetje dat ook de bijwerking `overgang´ die ik er gratis bij heb gekregen hierdoor zal afnemen. Maar tot nu toe blijven de opvliegers en slapeloze nachten. De dove tenen zijn ook nog niet minder geworden. Dr. Oliekan heeft een ander doel, preventief zorgen dat het niet erger wordt met die teentjes. En toen ik informeerde of de bijwerkingen dan minder worden, zei hij: “Dat zou zeker kunnen.” Maar ja dat kost even tijd denk ik.

Weekend

De avond na de chemo lag ik al om half negen in bed. Gisterenavond viel ik om half tien in slaap op de bank toen ik tv keek. Ik had Merel beloofd wat langer op te blijven omdat het weekend is. Om tien uur gingen we naar boven tandenpoetsen en om half elf was ik in slaap gevallen. Lars wilde eindelijk weer eens Fortnite spelen met Merel. Die twee hadden zo’n lol, de een boven de ander beneden. Merel vraagt het vaak aan Lars maar Lars speelt op een heel ander niveau. Sputterend zei Merel: “Ik ben nu veel beter geworden hoor.” Al bemiddelend tussen die twee stelde ik voor om dan een soort vriendschappelijk potje te doen, zonder externe tegenstanders want dan gingen ze zo snel exit. Ja, dat kon wel aldus schoorvoetende Lars. Merel schaterde van het lachen en was reuze fanatiek tijdens het potje. Tja, snap ik ook wel met zo’n grote stoere broer.

 

Slaappillen tegen opvliegers

Er is niets wat werkzaam is tegen de opvliegers. Overdag komen en gaan ze ook maar dan ben ik wakker en trek ik een vestje uit of steek ik de ventilator in mijn iPhone. Alleen ‘s nachts is het een drama en heb ik slapeloze nachten. Ik heb ontdekt dat een slaappil ervoor zorgt dat ik de helft minder opvliegers heb ‘s nachts. Maar ja om nu verslaafd te worden aan deze pillen is ook zowat. Na overleg met de huisarts werd mijn suggestie wel goed gekeurd en heb ik er voldoende in huis. Dit weekend heb ik ze bijvoorbeeld niet ingenomen omdat het weekend is en ik geen verplicht programma heb. Deze nacht werd ik zes keer wakker en kon ik vanaf vijf uur niet meer slapen. Dan maar eruit en een lekker bakje koffiezetten en genieten van de stilte om me heen. Ik houd van de vroege ochtenden. Maar heb wel een bonkende hoofdpijn van de korte slaapjes die ik tussen de opvliegers heb gedaan.

Hulp van Arnold

Leuk zo’n zwembad voor de kids de afgelopen zomer. Slechts één nadeel! Het zwembad moet ook weer afgebroken worden. Oh, wat zag ik er tegenop, wat een klus. Zo lief, Arnold stelde voor om te komen helpen met het afbreken. Dus de planning was om dat op zaterdag te doen. Vrijdag trok ik de dop eruit want zevenduizend liter water weg laten lopen kost heel wat uurtjes. Even dacht ik dat ik een overstroming zou krijgen maar aangezien de tuin afloopt naar de juiste kant kreeg ik geen grote plassen. Ik hielp Arnold en Lars met het laatste beetje water uit de kuip halen en daarna maakte ik het randje van het bad schoon. Het echte afbreekwerk deden de mannen. Want de afgelopen dagen waren de helft van mijn wimpers uitgevallen en Deborah wilde me op haar vrije dag toch een behandeling geven hiervoor. Na de behandeling moest ik naar Broeders voor het ophalen van een speciale vitamine E-8 die dr. Tisscher had voorgeschreven. Op de normale vitamine 8 reageer ik door uitslag en deze allernieuwste is anders geëxtraheerd, wellicht verdraag ik deze wel. Wat was ik blij toen ik thuiskwam en de tuin was leeg! Nu nog snoeien en dan is de tuin winterklaar.

Geen haar en geen wimpers, dat is niet tof

Zou ik van de opvliegers geen slapeloze nachten krijgen dan wel van het verliezen van al mijn haren. Zonder gekheid. Geen hoofdhaar meer dat daar kon ik nog wel mee dealen. Alleen dat ook mijn volle wenkbrauwen en mijn wimpers uitvallen is ruk. Een mens zonder wenkbrauwen en wimpers is echt heel bloot. Gelukkig had ik dikke wenkbrauwen en kan ik daar wel wat van missen maar met mijn wimpers ging het hard. Afgelopen week viel de helft van het randje uit. Ik probeerde wat er nog zat een beetje scheef te zetten met doorzichtige mascara maar het werkte allemaal niet meer. Deborah geappt en ze kon een oppas regelen en naar de salon komen. Wat een schat zeg. Na anderhalf uur heeft ze er toch iets van kunnen maken. Over een maand gaat ze een cursus volgen voor mensen die bijna geen wimpers meer hebben. Er schijnt een speciale techniek te zijn daarvoor. Nu is het de uitdaging om deze maand tot het zover is nog even door te komen. Deborah experimenteerde ook nog wat met een wenkbrauwpotloodje, de laatste die ze had nam ik meteen mee. Ik liep de deur uit met herstelde wimpers en wenkbrauwen!