Wachten op de definitieve uitslag

Wachten

Twee dagen wachten op de uitslag van de biopten. Zou ik bij die 5% – 10% behoren die geluk heeft en waarbij de uitslag positief is? Is er een hogere macht die je in werking kunt zetten en die de uitslagen even net zodanig verandert waardoor je leven gewoon normaal doorgaat? Na de afspraak bij Mammacare ga ik naar huis en Lars wist natuurlijk dat ik naar het ziekenhuis was en wil weten hoe dat is gegaan. Mijn lieve lieve bijzondere zoon van zestien jaar, die zijn tijd al vooruit is. Liegen tegen hem kan ik niet en wil ik ook niet. Ik vertel hem hoe de ochtend verlopen is en dat de kans erg groot is dat ik borstkanker heb. Lars begint te huilen. Wat is dat moeilijk om te zien. Zijn mooie lieve gezicht vertrekt in een groot verdriet. En ik heb niets om hem te troosten want ongedaan maken kan ik deze uitslag niet, dat voelt machteloos. De twee dagen die volgen duren lang. Gedurende deze twee dagen stuur ik de hoop naar de kosmos dat ik toch bij die 5% – 10% behoor en dat het iets onschuldigs blijkt te zijn. Het lijkt wel of ik in de twilightzone verkeer tussen hoop en vrees. Mijn lieve dochter Merel vertel ik nog niets, daarmee wacht ik tot vrijdag de definitieve uitslag komt.

Naar het uitslag gesprek op vrijdag 1 juni 2018

Samen met moeders, Lars, mijn lieve vriendin Wendi en mijn dierbare nicht Marjolein gaan we op 1 juni 2018 naar het uitslaggesprek. De meiden hebben pen en papier meegenomen zodat we alles kunnen opschrijven. Met z’n allen luisteren we naar wat de gespecialiseerd verpleegkundige ons vertelt. In dit gesprek vertelt de verpleegkundige dat ik de komende week allerlei onderzoeken heb; CT-scan, botscan, MRI en een hartspiertest, gesprek oncoloog en intake oncologie verpleegkunde. We verlaten Mammacare weer en ik moet meteen bloed gaan prikken. Daarna gaan we richting huis en gaan de meiden alle informatie ordenen en uittypen op mijn laptop. Ik voel me als in een roes. Aan de ene kant ben ik blij dat ik van de onzekerheid af ben, aan de andere kant is mijn hoop vervlogen EN heb ik borstkanker met een uitzaaiing in de lymfe. Terwijl ik erg fit ben voor wat betreft mijn conditie. Ik ren regelmatig tien kilometer, doe weer mee aan wedstrijdjes en begon me na een lastige winter juist weer fit te voelen. Het is nog niet te bevatten voor mezelf.