Zes weken na de stamcelbehandeling

Het is inmiddels zes weken na de stamcelbehandeling. De tijd vliegt!

Vandaag is het alweer zes weken geleden dat ik terugvloog van Guadalajara naar Nederland. Veel mensen zijn erg benieuwd hoe ik me voel, hoe het gaat en sommigen betwijfelen of het wel zo goed blijft. Eerst zien dan geloven types. Ik vind het bijzonder om te merken dat mensen vaak sneller negatief zijn dan positief. Ik voel me al zes weken goed, energiek en nagenoeg geen hoofdpijn. Je leert leven met ernstige hoofdpijn. Veel tabletten slikken en je verlegt je grens. Dat geldt ook voor de rugpijn van de bestraling en de neuropathie aan je voeten en benen. De mens heeft een groot aanpassingsvermogen en overlevingsmechanisme. Maar wat beïnvloedde dat mijn leven.

Bezoekje huisarts

Van de week had ik met Lars een afspraak bij de huisarts. Ik kwam niet voor mezelf. Maar de huisarts informeerde even hoe het met me ging en vertelde dat hij een verschil bij me zag. Daar word ik blij van. Net voor de reis ben ik nog voor een check bij de huisarts geweest en nu na de reis ziet hij een positieve verandering. Hij kon mijn energie uitstraling waarnemen.

Veel meer energie

Het eerste opvallende effect na de stamcelbehandeling is dat ik meer energie heb. En dat uit zich vooral in de verlening van mijn dagen. Ik  was al vroeg in de avond ‘opgebrand’ waardoor ik vaak vroeg naar bed ging. Samen met de jongste van 10 kroop ik in bed. Ik had grandioos veel slaap nodig op den duur. Na de stamcelbehandeling was dat het eerste positieve effect. Ineens zonder moeite tot 23 uur wakker blijven, wauw! Vooral Lars viel dat op als hij later op de avond thuis kwam en licht zag branden. ‘Ben jij nog wakker, vroeg ie dan.

Geen nieuw paracetamol meer gekocht

Het tweede wat opvalt is dat ik geen nieuwe pijnstillers meer hoef te kopen. Eerder vlogen die pakjes er doorheen. Tegen de hoofdpijn en tegen de rugpijn in mijn schouderblad. Zowel thuis als op kantoor nam ik regelmatig pijnstillers, altijd 2 tegelijk, eentje hielp niet. Nadat ik ben teruggekomen heb ik geen nieuwe meer gekocht. Ook de pijnmedicatie die ik meekreeg uit de kliniek ligt nog in mijn mandje.

Overmoedig

Ja, natuurlijk moet ik opletten dat ik niet overmoedig word. Als optimist en enthousiast loop ik gauw veel te hard van stapel. De stamcellen hebben tijd nodig en mijn lichaam heeft rust nodig. Het sporten ben ik ondertussen weer aan het opbouwen. Als ik voel dat ik mijn lichaam belast heb moet ik een aantal dagen wachten voordat ik weer verder kan. Het is balans vinden. Voelen wat mijn lijf zegt en goed luisteren.

Het vlammetje van de geiser doet het weer

Stel je voor dat je warm water nodig hebt en je zet de kraan aan en het water blijft koud. Dan loop je eerst naar de CV ketel om te kijken of deze het wel doet. Steeds is het vlammetje uit en steeds doen de verwarming en de warmwaterkraan het niet. Het hele systeem is ontregeld omdat het vlammetje van de ketel uit gaat. Dat is het beste vergelijk met hoe ik me de afgelopen tijd heb gevoeld. Mijn vlammetje wilde niet meer uit zichzelf gaan branden. Na de stamceltherapie brandt mijn vlammetje weer uit zichzelf. Mijn systeem lijkt wel gereset.