Zomaar een gekke maandag

Maandag 12 augustus

Vandaag is mijn eerste werkdag na een week vakantie met de kinderen. Alhoewel deze eigenlijk helemaal in de soep loopt. Om half tien heb ik eerst fysio bij Daan. Inmiddels ken ik Daan al jaren. Zoals er veel psychologen zijn waarmee je meer koffie zit te leuten dan dat je er wijzer van wordt, zo heb je ook fysio’s die hun kunstje blijven doen zonder te vernieuwen. Maar Daan Bongers is juist uit ander hout gesneden. Hij is altijd op zoek naar de laatste ontwikkelingen en behandelwijzen. Een erg professionele en betrokken fysiotherapeut. Zijn vrouw heeft zich onlangs bekwaamd in oncologie in relatie tot fysiotherapie. Hij behandelt mijn borstspier die door de bestraling is aangedaan. Vandaag was ik niet vrolijk. De pees bij mijn hiel deed zeer, mijn rug deed zeer en de aanhechtingen bij mijn knieën ook. Lekker dan. Mijn borstspier is nu trouwens wel oké door zijn behandeling en advies de spier niet meer te belasten. Een aantal weken geleden attendeerde hij me op hyperbare zuurstoftherapie, waar ik morgen een intake voor heb.

Met Lars en Merel naar de huisarts

Voor de fysio had ik even gebeld met de huisarts over de oorontsteking van Lars en de bultjes van Merel. Lars heeft al jaren een buisje die er maar niet uitvalt, als er water inkomt gaat het ontsteken. Dat was nu gebeurd en ging niet uit zichzelf over. Dus even wat druppeltjes gevraagd. Daarna was Merel aan de beurt. We hadden niet onze vaste huisarts maar iemand anders uit de praktijk in verband met vakantie, overigens een ontzettend aardige en attente huisarts. De arts die ons kwam halen liep naar het kamertje waar ik vorig jaar ook een vervanger trof voor mijn acute borstklachten. Onze eigen huisarts zit altijd in een andere kamer. Het gaf me een dubbel gevoel toen ik daar naar binnen liep, dat consult flitste heel snel door me heen. Merel zat bij mij op schoot toen ik vertelde over het bultje aan de zijkant van haar borst en het bultje in haar oksel.

Onderzoekje bij Merel

Het zit er nu anderhalve week en gaat niet weg. Ik had er een cirkel omheen getrokken zodat we het makkelijk konden terugvinden. De jonge huisarts laat Merel op de behandeltafel zitten en vraagt haar shirt uit te doen. Ik kijk met hem mee. Hij voelt het bultje ook. De oksel doet zeer, maar hij kan het bultje daar niet terugvinden. Hij geeft aan dat een bultje in de oksel niet zo gek is in verband met de lymfe die daar zitten. Maar het andere bultje vindt hij vreemd. Het is geen vetbultje en ook geen borstkliertje. Waarschijnlijk is het onschuldig maar we gaan toch een echo maken van beiden plekjes, stelt hij voor. Dat lijkt me een goed idee.

Merel weer terug naar papa

Ik had Merel opgehaald in Tilburg en breng haar ook weer terug, het is namelijk de week van haar papa. Het is halverwege naar Oisterwijk. Eigenlijk wilde ik pas later gaan sporten maar aangezien ik toch op en neer moet rijden, rijd ik daarna door naar Health City om te gaan sporten. Ik heb de afgelopen week de bultjes even geparkeerd. Maar nu we bij de huisarts zijn geweest laat ik mijn gedachten de vrije loop. Hoe dan denk ik? De bultjes zitten zo ongeveer op dezelfde plek als bij mij vorig jaar. Een maand geleden merkte Merel op dat de borstkanker weer kon terugkomen bij mij. Zo even out of the blue plaatste ze die opmerking, dat was wel binnengekomen. En nu ga ik met haar een echo laten maken. Natuurlijk zit er niets. De kans is heel klein maar dat er nu in hetzelfde gebied zowat, iets is ontstaan wat onderzocht moet worden roept wel vragen bij mij op. Wat een gekke maandag is het vandaag. Maandag is nooit mijn dag trouwens.

Benen op de grond

Gek hoe dat toch in je hoofd werkt. De hele week heb ik het kunnen parkeren. En nu, na het bezoek aan de huisarts, ben ik ineens geraakt. Misschien ook wel door het kamertje. En dat de huisarts toch zekerheid wil hebben middels een echo. Als het nu een bultje in de kuit was geweest of op de bil had het ook anders gevoeld. Toen Merel vorige week naar me toe kwam omdat ze het had opgemerkt, moest ze meteen aan mijn diagnose denken. Ik heb die angst proberen weg te nemen bij haar. Maar wellicht dat er toch meer in haar hoofdje omgaat dan dat ze heeft verteld. Ze komt zo moedig over maar ze is nog maar negen jaar …

Uurtje sporten

Een uurtje rustig sporten deed me goed. De Franse fitnessinstructeur kwam naar me toe. Of althans hij herkende me niet en op een gegeven moment wel. Hij kwam even een praatje maken en zich verontschuldigen dat hij niet in de gaten had dat ik het was. Hij was erg begaan toen ik vorig jaar met een kaal hoofd aan het sporten was en vond het wel stoer. Nu ik weer een bos met haar heb en een kleurtje van de zon zag hij me over het hoofd. Grappige woordspeling! Dat had ik nu net even nodig, een bemoedigend praatje. Hij gaf me wat inzichten over het combineren van sporten die behoorlijk tegenwerken als je ze combineert. Bijvoorbeeld een krachttraining op dezelfde dag wielrennen. Zinloos was ie achter gekomen. Slim sporten is belangrijk, ook voor mij. Zo kletsen we wat. Heerlijk dat Franse accent in de Nederlandse taal.

Bergen werk

Vanochtend wel wat aan mijn werk gedaan maar er ligt nog genoeg. Ik dacht: ik ga naar de fysio, de huisarts, een uurtje sporten en dan weer verder. Maar mijn zin vandaag is helemaal verdwenen, rot maandag. Ik besloot een sauna te nemen. Na een paar bladzijdes lezen bij de openhaard had ik het wel gehad en dook de sauna in. De sauna in Oisterwijk is zalig. Ik deed een paar rondjes en dronk een latte. Daarna ben ik gaan douchen, aankleden en op mijn dooie akkertje naar huis getuft. Eenmaal thuis heb ik meteen een afspraak gemaakt bij Radiologie. Aanstaande woensdag kunnen we meteen terecht. Dat is fijn!